Select Your Favorite Topic! Enjoy Reading!!

Monday, March 28, 2016

அம்பதாயிரம் வீடுகளுக்கு ஒரே வாசல்



எங்கள் தோட்டம் சிறியதுதான். ஓண்ணரை ஏக்கருக்கும் கொஞ்சம் குறைவு. மா, சப்போட்டா, ஜம்புநாவல், ஆரஞ்சு என கிட்டத்தட்ட 150 பழமரங்கள், அது போக இதர ஜாதி காட்டு மரங்கள் என மினி தோப்பாக இருக்கும். அதில் கட்டிய தேன்கூடுதான் இது. ஈக்களோடு அதை பார்த்தபோது அது எங்கள் தோட்டத்திற்கு இயற்கை தந்த அங்கீகாரம் என்று நினைத்தேன். பெருமையாக இருந்தது.

மலைத்தேனீக்கள் கூடுகட்டும் பெருமைக்கு உரியது எங்கள் தோட்டம் .

“இப்போ அழிச்சா கூட ரெண்டு மூணுகிலோ தேன் எடுக்கலாம் சார்”; என்றான்  குமார், அதை முதன்முதலில் பார்த்தபோது.

“இது மலைத்தேனி.  சாதாதேனி மாதிரி அழிச்சுட முடியாது” என்றார்; வெங்கடேசன்.

கடைசியாக “நீங்க சரின்னு சொல்லுங்க தேன்அழிக்க எங்க ஊர்ல ஆட்கள் இருக்காங்க” என்றார் கவுரி.

குமார், வெங்கடேசன் கவுரி  மூவரும் எங்களுடன் வேலை பார்ப்பவர்கள்.

 “முகம் தலை உடம்பு எல்லாம் துணிசுற்றிக்கொண்டு கையில் பந்தத்துடன் போனால் எப்படிப்பட்ட தேனீக்களும் பறந்துடும்” இது என் தம்பி.

“அவ்ளோ சுலபமா பறந்துடாது. துரத்தி துரத்தி கொட்டும். மலைத்தேனிக்கு விஷம் ஜாஸ்தி. கொட்டினா பிழைக்கறது கஷ்டம். இந்த கூட்டை கலைக்க வேண்டாம்” இப்படி தீர்மானமாய் முடிவெடுத்தாள் என்; மனைவி. வழக்கம்போல “ஆமென்” என்று சொல்ல தேன்கூடு தப்பியது. 

நாங்கள் எல்லோருமே மரியாதைக்குரிய தொலைவில் பாதுகாப்பாக நின்றுகொண்டிருந்தோம்.

ரொம்ப வருசத்துக்கு முன்னாடி என் நண்பர் ஒருத்தர் மலைத்தேனி கொட்டி ஒரு மாசம் மூச்சுப்பேச்சு இல்லாம ஆஸ்பத்திரியில் படுத்துக் கிடந்தார். உயிர் பிழைச்சி வர்றதுக்குள்ள ரெண்டு பெரிய நோட்டு செலவாச்சி.

கொடைக்கானல் போகும் சாலையில் மலைப்பகுதியில் பைக்கில் செல்லும்போது இது நடந்தது. லட்சக்கணக்கான ஈக்கள் ஒரே சமயத்தில் அவரைக்கொட்டி சாய்த்தது. ரோடு வேலை செய்த ஜனங்கள் பந்தத்தைக் கொளுத்தி தேனீக்களை விரட்டினார்கள். இல்லையென்றால் அவர் அங்கேயே பிணமாகி இருப்பார்.

இந்த சம்பவம் வருமாறு குறுநாவல் ஒன்று எழுதினேன். அந்த ஆண்டின் சிறந்த குறுநாவல் என்று பரிசு தந்து பாராட்டியது கணையாழி பத்தி;ரிக்கை. அதற்கும்  முன்னதாகவே எனக்கு தேனீக்கள் மீது ரொம்ப மரியாதை. காரணம் உலகமே தேனீக்களை உழைப்பின் அடையாளமாக பகர்கிறது.

எங்கள் தோட்டத்தில் ஒரு ஜம்புநாவல் மரத்தில் கட்டி இருந்தது அந்த மெகா சைஸ் தேன்கூடு. வெறும் அய்ந்தடி உசரத்தில் தாழ்வான கிளைகளை இணைத்து கட்டி இருந்தது. ரொம்பப் பக்கத்தில் இருந்து பார்த்தால்கூட தெரியவில்லை. மண்டி இருந்த இலைகளும் கிளைகளும் அதை மறைத்திருந்தது. 

ஓங்கி உயர்ந்த மரங்களில்தான் நான் தேன்கூடுகளைப் பார்த்திருக்கிறேன்.
குறுநாவல் எழுதும்போது தேனீக்கள் பற்றி திரட்டிய தகவல்கள் என் நினைவுக்கு வந்தது. அவற்றை எல்லாம் உதறி எடுத்து சுத்தப்படுத்தினேன். 

அவற்றை இங்கு உங்களோடு பகிர்ந்து கொள்வதில் எனக்கு ரெட்டிப்பு மகிழ்ச்சி.
சிட்டுக்களின் கூட்டினைப்போல தேன்கூடும் என்னை எப்போதும் சுண்டி இழுக்கும். அருங்கோண வீடுகளைக்கொண்ட தேன்கூடு குருவிக்கூட்டைவிட ஹைடெக். ஆனால் குருவிக்கூடு குடிசைவீடு மாதிரி. தேன்கூடு அப்பார்ட்மெண்ட் வீடு. 

சுமாராக 50000 தேனீக்கள் குடியிருக்கும் தொகுப்புவீடுதான் ஒரு தேன்கூடு. வீடுகட்ட நாம் பயன்படுத்துவது சிமெண்ட். தேனீக்கள் உபயோகப்படுத்துவது ஒருவகை மெழுகு. வேலைக்கார தேனீக்கள் இந்த மெழுகை தன் வயிற்றிலிருந்து சுரக்கின்றன. இந்த மெழுகில்தான் இவை தங்களின் அழகான அறுங்கோண வீடுகளைக் கட்டுகின்றன.

நம்மைப்போலவே தேனீக்களும் பேஸ்மண்ட் போட்டு வீடு கட்டுகின்றன. இதற்கு விசேஷமான ஒரு பொருளை பயன்படுத்துகின்றன. அதன் பெயர் புரோபோலிஸ். இந்த புரபோலிஸ் பேஸ்போட்டு அதன்மீதுதான் தேனீக்கள் தன் வீடுகளை கட்டுகின்றன. தேனி வீடுகளை ஈரமும் பாக்டீரியாக்களும் தாக்காமல் தாங்கிப் பிடிக்கின்றன இந்த புரோபோலிஸ்.

இப்போதெல்லாம் ஒரே வீட்டிற்கு இரண்டு வாசல் வைத்துக்கட்டுவது வாடிக்கை. ஆம்பதாயிரம் வீடுகளைக் கொண்ட தேன்கூட்டிற்கு ஒரேஒரு வாசல்தான். நம்பமுடியவில்லையா ? நம்பித்தான் ஆகவேண்டும். அம்பதாயிரம் ஈக்களும்  அந்த ஒரு வாசலில்தான் வந்துபோக வேண்டும். 

தனது எடையைப்போல 30 மடங்கு எடையை ஒரு தேன்கூடு தாங்கும்.

தேன்கூட்டில்  தேனீக்கள் என்னென்ன வைத்திருக்கும். அதுல தேன்குடங்கள் இருக்கும். அதில் தேன் இருக்கும். தண்ணீர் குடங்கள் இருக்கும். அதில் தண்ணீர் இருக்கும். அடுத்து மகரந்தப்பெட்டிகள் இருக்கும். அதில் மகரந்தத்தூள் அடைத்து வைத்திருக்கும்;.  

அடுத்து முட்டைகள் வார்ட் ஒண்ணு. இளம்புழுக்களுக்கான வார்ட்  இன்னொண்ணு.  அடுத்து வேலைக்கார தேனீக்களின் குவாட்டர்ஸ.; அடுத்து ராணித்தேனியின் அந்தப்புறம்.

ஒரு கூட்டின் மேற்புறம் தேன் இருக்கும். அடிப்பக்கம் ராணி வசிக்கும்.
“வீட்டை கட்டிப்பார் கல்யாணத்தை பண்ணிப்பார்ன்னு சொல்லுவாங்க. தேனீக்களுக்கும் தேன்கூடு காஸ்ட்லி சமாச்சாரம். ஒரு அவுன்ஸ் மெழுகு தயாரிக்க எட்டு அவுன்ஸ் தேனை செலவாகும். இரண்டு முதல் மூன்று வார வயது தேனீக்கள்தான் தரமான மெழுகினை சுரக்கும். வயசாளி தேனீக்கள் சுரக்கும் மெழுகு தரமானதாக இருக்காது.

சுமார் மூன்றுமாத காலம் எங்கள் தோட்டத்தில் இருந்தது அந்த ராட்சச தேன்கூடு. அதற்குப்பிறகு எங்கள் வீட்டுக்கு முன்னால் இருந்த தண்ணீர் குழாயில் சொட்டும் தண்ணீih குடித்துவிட்டு போகும். தேனடையில் தண்ணீரைக்கூட சேமிக்கின்றன என்று தெரிந்ததும,; அவை அதை எடுத்துக்கொண்டும் போகும் என தெரிந்தது. 

தேன்கூட்டிலிருந்து இரண்டு மீட்டர் தொலைவில் இருக்கிறது ஒரு சிறிய தண்ணீ;ர் தொட்டி. ஒரு பிளாஸ்டிக் தட்டில்; தண்ணீர் பிடித்து கொஞ்சம் கூட்டுக்குப் பக்கத்தில் வைத்தோம். அவை தட்டில்வைத்த தண்ணீரை சட்டை செய்யவில்லை. குழாய் தண்ணீரை குடிக்கவே படையெடுத்து வந்தன எங்கள் வீட்டுக்கு.

மூன்று மாதம் போனது. இந்த வருஷம் ஜனவரியே மார்ச் மாதம் மாதிரி ஆனது.  வெயில் நெருப்பாய் கொளுத்தியது. மரங்கள்; இலைகளை உதிர்த்தன. சிறுசெடிகளும் புற்களும் பொசுங்கிப்போக ஆரம்பித்தது.

“இன்னும் எத்தனை நாட்கள் தாக்குப்பிடிக்கும் இந்த தேனீக்கள் இங்கு ?” என்று நினைத்துக் கொண்டே தோட்டத்துக்குப் போனேன். மருந்துக்குக்கூட ஒரு தேனி இல்லை. அந்தக்கூடு காலியாக இருந்தது.

(எங்கள் அபிராஜ் தோட்டத்தில் கட்டிய மலைத்தேனி கூடுதான் என் கையில் இருப்பது. ஏவ்வளவு பெரியது ?)
  

Friday, March 25, 2016

உலகத்தை ஜெயிக்கணும்னா பேசணும்


சிலபேருக்கு மேடையும் மைக்கும் கிடைச்சிட்டா விடமாட்டாங்க. மேடையில் உட்கார்ந்திருக்கற ஆளு… எதுத்தாப்புல உட்காந்துக்கிட்டு இருக்கற ஆளு…. தூரத்து திண்ணையில உட்காந்து சுருட்டு குடிச்சிக்கிட்டு இருகிற தாத்தாமாருங்க அத்தனைபேரையும்,… ஒவ்வொருத்தரா பேரைச்சொல்லி…பேசுவார் ஒரு முக்கா மணிநேரம்.. 

இப்பவாச்சும் முடிச்சுருவாருன்னு கூட்டத்துல இருக்கறவங்க நெனச்சிக்கிட்டு இருக்கும்போது, இப்போது என் உரையைத் தொடங்குகிறேன் அப்படீன்னு அதிர்ச்சி வைத்தியம் செய்வார்;. 

      இந்த மாதிரி மேடையில் ஒருத்தர் பேசிக்கிட்டு இருந்தார். ஒருத்தர் உட்கார்ந்து உட்கார்ந்து பார்த்தார். போயிடலாமா அப்படீன்னு பார்த்தார். அவருக்கு பின்னாடி ஒருத்தர் நல்லா பேசக்கூடியவர் இருந்தார்;.       அதனால பொறுமை இழந்த அவர் என்னா பண்ணார் ? இடுப்புல ஒரு வெட்டறிவாள் வச்சி இருந்தார். இதை கையில் எடுத்துக்கிட்டு நேரா மேடையை நோக்கி நடந்தார். அந்த பேச்சாளர் இவரைப் பார்த்துட்டார். 'அண்ணே கொன்னுடாதீங்கண்ணே இத்தோட பேச்சை முடிச்சிக்கிறேன்" ன்னார்.

      'ஒண்ணை வெட்றதுக்காக நான் வரல்லைடா. உன்னை ஏற்பாடு பண்ணி கூட்டிகிட்டு வந்தவனைத்தான் தேடறேன். அவனை சும்மா விட்டுட்டா… நாளைக்கு மறுபடியும் உன்னை மாதிரி ஆளுங்கள கொண்டு வந்திடுவான்" அப்படீன்னார்.

      சிலபேர் வீட்டுக்கு வருவான். ஆபீசுக்கு வருவான். டீ கடைக்கு வருவான்.  பஸ் ஸ்டாப்புக்கு வருவான். பஸ்ஸ{ல வருவான்.  ரயில்ல வருவான். சம்மந்தம் சம்மந்தமே இல்லாமப் பேசி போட்டுத் தள்ளிடுவான். 

      அவன் பேசறது நமக்கும் பிரயோஜனப்படாது….

      அவனுக்கும் பிரயோஜனப் படாது..

இந்தமாதிரி ஆளுங்களப்பாத்து வெந்துப்போயி, அவங்களுக்காக பயனில சொல்லாமை அப்படீன்னு ஒரு அதிகாரத்தை ஒதுக்கி… அதுல 10 திருக்குறள் எழுதி இருக்கார் திருவள்ளுவர். 

                                  அதுல ஒண்ணுதான் இந்த திருக்குறள்.

                                 பயனில்சொல் பாராட்டுவானை மகன்  எனல்
     மக்கட் பதடி எனல்.

      இந்த மாதிரி யாருக்கும் பயன்படாம பேசிக்கிட்டு திரியறவனை மனுஷன்னு சொல்லாதீங்க மனிதர்கள்ல அவன் பதர்…. அப்படீங்கறார்.


பதர்ன்னா என்னான்னு நகர்புறத்துக்காரங்களுக்கு சொல்லணும். அதாவது மணியில்லாத தானியம். அதுதான் பதர்;. இப்படி பேசற ஆளுங்களுக்கு பதர் அப்படீன்னு பேர் வச்சிருக்கார் திருவள்ளுவர். 'பதர்ன்னா  உதவாக்கரை" ன்னு அர்த்தம். பதரைக்கூட கிராமத்துல வறட்டி தட்ட பயன்படுத்துவாங்க. ஆனா இந்த வறட்டு முண்டங்கள வறட்டிதட்டக்கூட பயன்படுத்த முடியாது…. 

      ஆக உங்கள எல்லோரும், விரும்பணும்ணா நீங்க மணியா இருக்கணும். பதரா இருக்கக் கூடாது. எல்லாருக்கும் பயன்படும்படியா பேசணும்…. இல்லன்னா பேசாமல் இருப்பது உத்தமம்;. 

      இது வரைக்கும், நம்மை எல்லோரும் விரும்பணும்னா, பயன் இல்லாத விஷயங்களை பேசக்கூடாது.

      பள்ளிக்கூடத்தில் வழக்கத்துக்கு மாறா ஒரு வகுப்பு மட்டும் ரொம்ப அமைதியா இருந்தது. பையங்க அநியாயத்துக்கு அமைதியா உக்காந்து இருந்தாங்க. என்ன காரணம்னு யாருக்கும் விளங்கல.

விசாரிச்சிப் பார்த்த பின்னாடிதான் விஷயம் தெரிஞ்சது.

'யாரும் பேசறதா இருந்தா ஆங்கிலத்துலதான் பேசணும்ன்னு சொல்லிட்டாங்க டீச்சர். அதான் பையங்க  எல்லாரும் கப்சிப்புன்னு ஆயிட்டாங்க.. அது ஆங்கில வகுப்பு" 

உலகத்தை ஜெயிக்கணும்னா பேசணும். பேசி ஜெயிச்சவங்கதான் அதிகம். ஆனா அந்தப்பேச்சு பிறருக்கு உதவும்படியாக இருக்கணும். அப்படி பேசினவங்கதான் ஜெயிச்சாங்க.

எல்லோரும் ஜெயிக்கலாம்


 ( தொழில்களில் லாபம் தரும் தொழில் லாபம் தராத தொழில் என்று எதுவும் இல்லை. அதை நாம்  எப்படி செய்கிறோம் என்பதில்தான் வெற்றிதோல்வி அடங்கியுள்ளது. அதுபோல ஜெயிப்பவர்கள் தோற்பவர்கள் என்று யாரும் கிடையாது. யார் வேண்டுமானாலும் ஜெயிக்கலாம். அதை சொல்லத்தான் இந்த கட்டுரை)

      பால்மாடு வளர்ப்பதில் பெரிய பிரச்சனை தீவனம்தான். அதிலும் கோடைக்காலத்தில் ரொம்ப பிரச்சனை. தீவனம் சுத்தமா  கிடைக்காது. விலை ரொம்ப அதிகம். அதை காசுபோட்டு வாங்கி மாட்டுக்கு போட்டு பால்கறந்து விற்றால் கட்டுப்படி ஆகக்கூடிய விலை கிடைக்காது.

      இது ஒண்ணும் அவ்ளோ பெரிய பிரச்சனையே இல்லை. சுலபமா சமாளிக்கலாம். கோடையிலயும் தீவனம் போடலாம். பால்கறக்கலாம். பால் விற்கலாம். லாபம் சம்பாதிக்கலாம்.

      பால்மாடு வளர்க்கறவங்கள கேட்டா கதை கதையா  சொல்லுவாங்க, “புல் இல்லை சார். வைக்கோல் இல்லை சார். கிடைச்சாலும் விலை அதிகம் சார். “ அப்படின்னு  சொல்லுவாங்க.

      கையில் வெண்ணைய வச்சிக்கிட்டு, நெய் தேடி அலையறது இதுதான். நம்மகிட்ட என்ன இருக்குன்னு நமக்கு தெரியாது.

      கோடையில புல் எல்லாம் பொசுங்கிப் போயிடும். புல்லு கெடைக்காது. ஆனா மரங்கள் இருக்கும். மர இலைகள போடலாம்.  அசோலா ஒரு நீர்த்தாவரம். அற்புதமான தீவனம். அதப் போடலாம். 

      அசோலா எங்க கிடைக்கும் ?  இது எந்த கடையிலயும் வாங்க முடியாது. ஆனா அதை நாம்பளே உற்பத்தி செய்யலாம். இதைச் செய்யறது ஒண்ணும் பிரமாதம் இல்ல.

      மாட்டுக்கு ஒரு கிலோ புண்ணாக்கு பேடறதும், ஒரு கிலோ அசோலா போடறதும் ஒண்ணுதான். 

      “அப்படின்னா புண்ணாக்கே போடறோம் சார்" அப்படீன்னு சொல்லுவீங்க. ஆனா ஒரு கிலோ புண்ணாக்கு வாங்க 40 லிருந்து 50 ரூபா அழணும். அசோலா ஒரு கிலோ உற்பத்தி செய்ய, ஒரே ஒரு ரூபா  மட்டும்தான் செலவாகும்.

       அப்படி இருக்கும்போது  ஏன் அசோலாவை யாரும் உற்பத்தி செய்யல ?  ஏன் மாட்டுக்கு போடல ? 

      அதுக்கு  காரணம் ஒண்ணு அசோலாவைப் பற்றி அவுங்களுக்குத் தெரியாது.  ரெண்டாவது ஏதாவது சுலபமா கிடைச்சா  நம்ம ஜனங்க அதை மதிக்க மாட்டாங்க. இலவசமாக கிடைத்தாலும் மதிக்கமாட்டாங்க.

      நல்ல அரிசியக்கூட ரேஷன்ல போட்டா,  ரேஷன் அரிசியா ?  எளக்காரமா கேட்பாங்க.

'எங்களுக்கு குடும்ப டாக்டர் குப்புசாமிதான். தொட்டுக்கூட பார்க்க மாட்டார். எந்த நோவா இருந்தாலும் ஊசிதான். நூறு ரூபா வச்சிடணும். அவ்ளோதாள்  நாங்க காசு பாக்கறது இல்ல சார்…"

      நிறையபேர் இப்படித்தான். நிறைய காசு செலவு பண்ணணும். அதை விளக்கமா நாலுபேர்கிட்ட சொல்லணும். அப்பொதான் நிம்மதியா இருக்கும். 

      ஊசி போடாத டாக்டர் மாதிரி இந்த அசோலா. நாற்பது ரூபா செலவு பண்ற எடத்துல, ஒரு ரூபா செலவு பண்ணா போதும். மரத்தழைகளுக்கு அதுகூட செலவு இல்லை. 

      சில பேருக்கு சாதாரண தும்மல் வந்தாக்கூட, குடும்ப டாக்டருக்கு குத்து மதிப்பா ஒரு 500 ரூபா குடுத்துட்டு வந்தாதான் மனசு நிம்மதியா இருக்கும்.

      அசோலா மாதிரி, மரத்தழைகள் மாதிரி, தீவனத்தின்மேல் மரியாதை வராததுக்குக் காரணம் இருக்கு.  அது என்னன்னு நீங்க புரிஞ்சுக்கணும். இதுக்கு முக்கியமான காரணம் பொதுவாக நமக்குப் பணம்  அல்லது நிதி பற்றிய அறிவு குறைவு. அதைப்பற்றிய விழிப்புணர்வு குறைவு.

      'உங்க மாடு எவ்ளோ கறக்குதும்மா…?"

      அதை கரெக்டா சொல்லுவாங்க. 'காலைல 7 லிட்டர் சார். சாயங்காலம் 5 லிட்டர் சார்"

      'உங்க மாட்டுக்கு என்ன போடுறீங்க ?" 

      'புல்லு போடறோம் சார். புண்ணாக்கு போடறோம் சார். பூசா போடறோம்;  சார்"  அதெல்லாம் கரெக்டா சொல்லுவாங்க. 

      'ஏம்மா இந்த புல்லு, புண்ணாக்கு, பூசா இதுக்கெல்லாம் எவ்ளோ ஒரு நாளைக்கு செலவாகுதுன்னு தெரியுமாம்மா ?" 

     “புல்லு எங்க தோட்டத்துல புடுங்கி போடறோம் சார். ஆனா மத்த ரெண்டும் காசு குடுத்துதான் சார் வாங்கிப் போடறோம். ”

      'அதாம்மா அதுக்கு எவ்ளோ காசு கொடுத்து வாங்கறீங்க…?"

      “ இந்த கேள்விக்கு அவுங்களால பதில் சொல்ல முடியாது. அதுக்கு என்ன பதில் சொல்வாங்கன்னு யோசிங்க. ”   இது எனக்கு தெரியாது சார்.  அதுக்குதான் தெரியும்”

      ஏம்மா அதுக்குத்தான் தெரியும்ன்னா ?  மாட்டுக்கா  தெரியும் ? 

     “இல்ல சார்…  எங்க ஊட்டுக்காரர் சார்.  அதுக்கு அதை வாங்க  எவ்ளோ குடுக்குதுன்னு அதுக்குதான் தெரியும்”

      மாட்டுக்கும் ‘அது’தான் புருஷனுக்கும் அதுதான். 

     “ சரி ஒரு லிட்டர் பால் உற்பத்தி செய்ய எவ்ளோ செலவு பண்றீங்கன்னு சொல்ல முடியுமா ? ”

      இந்த கேள்விக்கு “அது வந்து சார். அது வந்து சார்”

      நான் கேட்டேன். “ஏம்மா இது அதுக்காவது தெரியுமா ? அதை கேட்டு சொல்றியா ?

      அதுக்கு அந்தம்மா சொல்றாங்க !  “அது அதுக்குக்கூட தெரியாது சார்"
      பிரச்சினையே இதுதான். நாம் எவ்ளோ செலவு செய்றோம் ? தெரியாது ? 

எவ்ளோ வருமானம் ? தெரியாது. எவ்ளோ லாபம் ?  யாருக்குத் தெரியும் ?

      வரவு எட்டணா செலவு செலவு பத்தணான்னு நம்ம தொழில் இருந்தா, அது கறவை மாடா இருந்தாலும் சரி, காய்கறி சாகுபடியா இருந்தாலும் சரி, கரையேற முடியாது சாமி.

      இப்போ நாம் அசோலா உற்பத்தி செய்வது எப்படின்னு பார்க்கலாம். 

      அசோலா ஒரு நீர்த்தாவரம்ன்னு சொன்னேன். ஒரு கிலோ புண்ணாக்கும், ஒருகிலோ அசோலாவும், ‘சமம்’ன்னு சொன்னேன். ஆனா புண்ணாக்கு ஒரு கிலோ நாப்பது ரூபா, அசோலா  ஒருகிலோ ஒரு ரூபா ன்னு சொன்னேன்.

      அதை எப்படி தயார் செய்யறதுன்னு பார்க்கலாம். வீட்டுக்கு முன்னாடியே  10 க்கு 3 ½ அடி அகலத்துக்கு ஒரு இடம் வேணும். அதுக்கு மேல ஒரு சின்ன கொட்டகை. அதாவது வெயிலோ மழையோ பாத்தி மேல அடிக்கக் கூடாது. இந்த அளவு பாத்தியில ஒரு நாளைக்கு 500 கிராம் முதல் ஒரு கிலோ வரைக்கும் அசோலாவை உற்பத்தி செய்யலாம்.

      இதுக்கு என்னென்ன பொருட்கள் தேவைன்னு பார்க்கலாம். ஒரு 5 கிலோ புதிய சாணம், செம்மண் 5 கிலோ, 10 முதல் 12 குடம் தண்ணீர், சூப்பர் பாஸ்பேட் 5 கிராம். ஒரு சில்பாலின் தாள் பாத்தியின் அளவைவிட கொஞ்சம் பெரியதாக. செங்கற்கள் 50. போதுமான மணல். கைப்பிடியளவு அசோலா. அவ்வளவுதான்.

      பத்துக்கு மூன்றறை அடிக்கு முளை அடிச்சு பாத்தியை  மார்க் பண்ணிக்கணும். அதுல அரை அடி ஆழத்துக்கு மண்ணை வெட்டி அப்புறப் படுத்தணும். அதுக்குள்ள சீராக மணலைப் பரப்ப வேண்டும். பாத்தியின் ஓரங்களில், செங்கற்களை நீளமான பகுதி கீழே இருக்குமாறு நீளவாட்டில், அடுக்க வேண்டும். அதாவது பாத்தியின் நான்கு பக்கமும்,  செங்கற்கள வேலி போல அடுக்கணும்.

      இப்போது பாத்திக்குள், பாலித்தீன் தாளைப் பரப்ப வேண்டும். பாத்திக்குள் ஊற்றும் தண்ணீர் வெளியே போகக் கூடாது. ஐந்து கிலோ சாணத்தை போதுமான தண்ணீரில் கரைத்து, பாத்தியினுள் ஊற்றுங்கள். அதேபோல் 5 கிலோ செம்மண்ணையும், தண்ணீரில் கரையுங்கள். பின்னர் பாத்தியினுள் ஊற்றுங்கள். ஐந்து கிராம் சூப்பர் பாஸ்பேட்டையும், கரைத்து பாத்தியினுள் ஊற்றுங்கள்.  கடைசியாக கைப்பிடி அளவு அசோலாவை பாத்தியில் இடவும். அசோலா இரண்டாம் நாளிலிருந்து பல்கிப் பெருக ஆரம்பிக்கும்.

      சுமாராக ஒரு வாரம், பத்து நாளிலிருந்து அறுவடை தொடங்கலாம். அறுவடை செய்த அசோலாவினை நல்ல தண்ணீரில் முதலில் கழுவ வேண்டும். பிறகு மாட்டுக்குப் போடலாம். அசோலாவை சாப்பிட மாடுகளை பழக்கப் படுத்த வேண்டும். முதலில் புண்ணாக்கு அல்லது தவிட்டுடன் கலந்து போட வேண்டும். அல்லது அசோலாவுடன், கொஞ்சம் வெல்லம் கலந்து கொடுத்தால், மாடுகள் விரும்பி சாப்பிடும். உப்பு கலந்தும் கொடுக்கலாம்.; மாடுகள் ரசித்து ருசித்து சாப்பிடும். 

      15 அல்லது 20 நாட்களுக்கு ஒரு முறை பாத்தியிலிருந்துது பழைய தண்ணீரை வடிக்க வேண்டும் அதற்கு பதிலாக புதியதாக தண்ணீரை விட வேண்டும்.

      மாதம் ஒரு முறை, சாணம் மற்றும் செம்மண்ணை எடுத்துவிட்டு புதிதாக சேர்க்க வேண்டும். மறக்காமல் ஐந்து கிராம் அல்லது ஒரு தீப்பெட்டி அளவு சூப்பர் பாஸ்பேட் இட வேண்டும். 

      பாத்தியில் இரண்டு மூன்று நாட்களுக்கு ஒரு முறை தண்ணீர் பாத்திக்குள் வடிந்துவிடாமல் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும். 

மாட்டுக்கு மட்டும்தான் போடலாமா ? அப்படீன்னு ஒரு சந்தேகம் உங்களுக்கு வரலாம். உங்கள் சந்தேகம் நியாhயமான சந்தேகம்.  ஆட்டுக்குப் போடலாம். முயலுக்குப்போடலாம். கோழிக்குப் போடலாம். மீனுக்கும் போடலாம், 

      ஏன் ? நாம் கூட சாப்பிடலாம். கீரை அடை, கீரை போண்டா, கீரை வடை, கீரை தோசை, எல்லாத்துக்கும் பயன்படுத்தலாம். உபயோகப் படுத்தும்போது, நல்லா கழுவிவிட்டு பயன்படுத்தணும். 
  
 ஒவ்வொரு விவசாயியின் வீட்டிலும் ஒரு அசோலா பாத்தி இருக்கணும். இது; உங்கள் செலவைக் குறைக்கும்.

ஆக நம்மகிட்ட என்ன இருக்குன்னு தெரிஞ்சிக்கணும், அது தெரிஞ்சிகிட்டா விவசாயத்துல மட்டும் இல்ல எல்லாத்துலயும் எல்லாரும் ஜெயிக்கலாம். 
      

மெகா புத்திசாலிகளாக மாறுவது எப்படி ? - கட்டுரை


      இந்த உலகம் இரண்டிரண்டு தன்மைகளால், செயல்களால், பொருட்களால், உயிர்களால் சூழப்பட்டுள்ளது. நல்லது-கெட்டது என்ற அலகைக் கொண்டு தன்மைகள், செயல்கள், பொருட்கள், உயிர்கள் அனைத்தையும் பிரிக்கலாம்.

      நல்லது-கெட்டது, சிறியது-பெரியது, நீளமானது-அகலமானது, ஒல்லியானது-பருமனானது, இதெல்லாம் அளவை அடிப்படையாகக் கொண்டவை. 

      நல்லவன்-கெட்டவன், சாது-முரடன், முட்டாள்-அறிவாளி,  கோழை-வீரன், இவை பண்புகளை அடிப்படையாகக் கொண்டவை. 

      அதேபோல மிருகங்களை, முயல்-ஆமை, மான்-புலி, பூனை-எலி, எறும்பு-யானை, என்று தொகுக்கலாம். ஆனால் அடிப்படையாக பார்த்தால், ஒன்று அளவு இன்னொன்று பண்பு. ஆங்கிலத்தில் சொல்வது என்றால் குவான்ட்டிட்டி, குவாலிட்டி. 

      ஒரு வீட்டில், மகனுக்கு பெண் பார்க்க கிளம்பும்போது, அப்பா சொல்லுகிறார். 

    “ஓனக்கு புடிச்சி இருக்கா  ?  இல்லையா  ?  அதுதான் முக்கியம். நாங்க முடிவு பண்ண பின்னால, அது சொத்தை, இது சொள்ளை ன்னு சொல்லக் கூடாது. ”

      அதுக்கு பையன் சொல்றான், “ ஒரே ஒரு கன்டிஷன்தான், இதை மட்டும் பாத்துட்டு வாங்க. அது போதும்.”

          “என்னடா கன்டிஷன்  ?” 

“நீங்க பாக்கற பொன்னு, ஜீரோ சைஸ்ல இருந்தா, ‘ எஸ்.’        பீரோ  சைஸ்ல இருந்தா,  ‘நோ’ 

      பண்புகள் அல்லது குணங்கள வச்சும் பிரிக்கலாம். எப்படி ? 

      நல்லவன்-கெட்டவன், சாது-முரடன், வீரன்-கோழை, இப்படி பண்புகளை அடிப்படையாகக் கொண்டும், இரண்டிரண்டு குணாம்சங்களாக பிரிக்கலாம்.

      எதிரெதிர் துருவங்களான குணங்களை வைத்து, எடுத்த சினிமா படங்கள் கூட சக்கைப்போடு போட்டிருக்கின்றன. 

      உதாரணம்,  எம் ஜி ஆர்  நடித்த எங்க வீட்டுப் பிள்ளை. ஒருத்தர் கோழை எம் ஜி ஆர்,  இன்னொருத்தர் வீர எம் ஜி ஆர். 

      ரஜினி நடிச்ச படம் ‘எந்திரன்’ -- இதுவரைக்கும் வந்த தமிழ் படங்கள்ல வித்தியாசமான டபுள் ஆக்ஷன் படம்.  ஒரு ரஜினி மனுஷன், இன்னொரு ரஜினி – ‘ரோபோ’ 

      ஒருநாள் என் மகன், படம் போட்டுக்கிட்டு இருந்தான். அப்போ திடிPர்னு ஒரு சந்தேகம் கேட்டான்.

    “நாம் பணக்காரா ?   ஏழையா ?” 

      இதுவரைக்கும் நான் யோசிக்காத கேள்வி. இந்தக் கேள்விக்கு    ‘ ஃபாஸ்ட் ஃபுட் ’ மாதிரி, ஏதாச்சும் சொல்லணும். 

      அவன் மனதில் எதற்கு ஒரு தாழ்வு மனப்பான்மையை ஏற்படுத்த வேண்டும் ? 

      “ நாம பணக்காரர்தாண்டா” என்று சொல்லிவிட்டு, அதற்குமேல் அதுபற்றி நான் யோசிக்கவில்லை. 

      அரைமணி நேரம் கழித்து, அவன் வரைந்த படத்தை என்னிடம் காட்டினான். 
      இரண்டு வீடுகள் வரைந்திருந்தான். ஒரு வீட்டிற்கு ஏழைவீடு என்றும், இன்னோரு வீட்டிற்கு, பணக்காரர்வீடு என்றும், தலைப்பிட்டிருந்தான். 

      இரண்டு வீடுகளும் ஏறத்தாழ, ஒரே மாதிரியாய் இருந்தது. ஏழை வீட்டு வாசலில், இரண்டு மாடுகள் கட்டியிருந்தன. பணக்காரர் வீட்டு வாசலில் ஒரு கார் நின்றிருந்தது.

      எனக்கு ஒரே ஆச்சரியம். என்மகனுக்கு 5 அல்லது 6 வயதுதான் இருக்கும் அப்போது. 

      இதுமாதிரி ஒப்பிடுவது  தவறா சரியா ? 

      சிலவற்றை ஒப்பிடலாம். சிலவற்றை ஒப்பிடக்கூடாது. 

    “கோழிக் குழம்பை எங்க அம்மா வைக்கணும் சாப்பிடனும். குழம்பா இது ?  பாத்திரத்தை கழுவி ஊத்தன மாதிரி !” இப்படி மனைவி சமையலை அம்மா சமையலுடன் ஒப்பிட்டால என்ன நடக்கும் ?  
 .
    “இனிமே சிக்கன் வேணும்னா உங்க அம்மா வீட்டுக்கு போங்க. இல்லன்னா அவுங்க இங்க வரும்போது, சமைச்சி கொட்டிக்கிங்க. இனிமே எங்கையால சிக்கன் சமைக்க மாட்டேன்.” இதுதான் நடக்கும். 

      இதுக்குப் பேருதான், சொந்தக் காசுல சூனியம் வச்சிக்கறது.
      யாரோடு ஒப்பிடலாம் ?  யாரோடு ஒப்பிடக்கூடாது ?  இதுபற்றி ‘சுகிசிவம்’ ஒரு விளக்கம் சொன்னார். 

      அறம், பொருள், இன்பம் இந்த மூன்றில், நம்மைவிட, அதிகமாக அறம் செய்வோருடன், ஒப்பிட்டுப் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும். அவர்களைவிட அதிகம் தர்மகாரியங்களில் ஈடுபட வேண்டும், என்ற நோக்குடன்.

      பொருள் -- நம்மைவிட குறைவான பொருளாதார வசதி உடையவர்களோடு ஒப்பிட்டு பார்த்து,  “நாம எவ்ளோ பரவால்ல” என்று திருப்தி அடைய வேண்டும்.

      இன்பம்,  அறுபது இருபதைப் பார்த்து பெருமூச்சு விடக்கூடாது. வயசுக்குத் தகுந்த மாதிரி, அடக்கி வாசிக்க வேண்டும் அல்லது வாசிப்பை நிறுத்திவிட்டு, சுவாசிக்க மட்டும் செய்ய வேண்டும்.

      ஆனால் இப்படி இரண்டிரண்டாக சொல்லுவது எல்லாம், ஒப்பிடு- வதற்காகவே சொல்லப் படுகிறது.

      இதுவா அதுவா ? என்று முடிவெடுப்பது பல சமயங்களில், சவாலான காரியம். இந்த முடிவுகள் பலரின் வாழ்க்கையை துப்குரமாக புரட்டி போட்டுவிடும்.

      சுட்டப்பழம் வேண்டுமா ?  சுடாதபழம் வேண்டுமா ?  என்ற கேள்விக்கு பதில் சொல்ல முடியாமல், தமிழ்ப்பாட்டி அவ்வையே தடுமாறினாள். ஆனால் இந்த காலத்து குழந்தைகள், அவ்வையை எப்படி தூக்கி சாப்பிடுகின்றன என்று பாருங்கள்.

      உனக்கு அம்மா பிடிக்குமா ?  அப்பா பிடிக்குமா ? அநேகமாக எல்லா வீடுகளிலும், அட்சரம் பிசகாமல் குழந்தைகளிடம் கேட்கப்படும் கேள்வி.

      குழந்தைகளும் யோசிக்காமல் பட்டென்று சொல்லுகின்றன.      “ரெண்டுபேரையும்”  இந்த குழந்தைகள் புத்திசாலிகள்.

      இந்த கேள்விக்கு ஒரு குழந்தை இப்படி பதில் சொன்னது.     ‘எனக்கு’ என்று சொல்லி, கொஞ்சம் இடைவெளி கொடுத்து,        “ “பாட்டியை பிடிக்கும்”  என்று சிரித்தது.

      இந்தக் குழந்தைகள் மெகா புத்திசாலிகள். 

குழந்தைகள் பெரும்பாலும் பெரியவர்களைத்தான் நகல் எடுத்துதான்  வளர்கின்றன. உண்மையாக குழந்தைகளை நகலெடுத்தால் நாமும் மெகா புத்திசாலிகள் ஆகலாம். 
         

Thursday, March 17, 2016

பூமி பேக்ஸ்

பெண்களுக்கு வருமானம் பெருக்குவதற்கான திறன்வவளர்ப்புப் பயிற்சி ஒன்றினை பூமி அறக்கட்டளை அறிமுகம் செய்துள்ளது. இதன் அறிமுகக்கூட்டம் பல கிராமங்களில் நடத்தப்பட்டது.

ஆவாரங்குப்பம் கிராமக் கூட்டத்தில் எடுக்கப்பட்ட புகைப்படங்கள்.






சர்வதேச மகளிர் தினத்தை   கொண்டாடும் வகையில் பெண்களுக்கான வருமானம் பெருக்கும்திறன் வளர்ப்புப் பயிற்சி 03.03.2016 அன்று பூமி பயிற்சி மைய வளாகத்தில் தொடங்கியது.






"பை வாங்கலையோ  பை" பூமி மகளிர் குழுவினர் பயிற்சியின்போது தயாரித்தவை. கண்ணையும் கருத்தையும் கவரும் வண்ணமிகு பைகளும்   பர்சுகளும்










Sunday, March 13, 2016

இன்னொருநான்


(இந்த தொகுப்பில் உள்ள கதைகள் ஒவ்வொன்றும் வேறுவேறு
வடிவில் இருக்கும்.அப்படி ஒரு வித்தியாசமான வடிவத்தைக்
கொண்டது.இரண்டே பாத்திரங்கள்  பிரதானமாக பேசுவதாக
அமைந்த கதை. காதலை வேறு கோணத்தில் அலசி ஆராயும் கதை)

           ப்;ளீஸ்  எனக்கு கொஞ்சம் தனிமை வேணும்…”

    எங்கிட்ட இருந்தாநாந்தான் உன் மனசு மறந்துட்டியா ? "

         அப்படியெல்லாம் ஒண்ணுமில்ல. இந்த ஒலகத்துல நான் ஒனக்கு மட்டுந்தான் ஓப்பன்.

      சரி என்னா விஷயம்

      என்னால அவள மறக்க முடியல "

      நெனைச்சேன் இப்படி ஏதாவது ஒளருவேன்னு "

        எருதோட வருத்தம் காக்கைக்கு தெரியாது "

      நீ எருதும் இல்ல நான் காக்கையும் இல்ல…” எவ்ளோ விஷயத்துல இந்த சராசரி ஒலகத்துலருந்து வெலகிநின்ற ஒன்னப் போயி இது பிடிச்சது ரொம்ப துரதிஷ்டந்தான்.

      ஆமா அஞ்சி வருஷத்துக்கு முன்னாடி ரத்தமும் சீழும் வடியற பச்சப்புண்ணா இருக்கறப்பக்கூட அதோட வலி தெரியல இப்போ தழும்பு மட்டுந்தா இருக்கு  ஆனா வலி இப்பொத்தான் அதிகமா இருக்கு.  காரணந்தான். எனக்குப் புரியல…”

      எனக்குப் புரியுதே…”

        என்ன புரியுது? "

     
     அப்போ உன்னோட வலியெல்லாம் வேற படிச்சி பட்டம் வாங்குறது உன்னோட மகத்தான வலி கல்லூரி ராஜபாட்டையில நீயும் ஒரு ஓரமா நம்பிக்கையோட நடந்தே பெரிய எதிர்காலம் ஒனக்கு காத்துக் கெடக்கற மாதிரி…”

          ஆமா அப்போ. நெனைச்சேன். "

               அப்போ உன்னோட தகுதிக்கும்  அது ரொம்ப ஒசத்தி.

      ஆமா. " 

       அப்பல்லாம் காலேஜ்ஹாஸ்டல்ல சோத்துக்குக் கூட ஒன்னால பணங்கட்ட முடியாது

       ஆமா "  

                அடிக்கடி . மெஸ்ஸவிட்டு வெளிய தொரத்திடுவாங்க
 
       ………………”

       பலநேரம் வெறும் பச்சத்தண்ணியே ஆகாரமா இருக்கும்
 
     ……………….

       ஓனக்கு மறந்து போச்சோ என்னமோ அப்போ நீ டிகிரி கடைசி வருஷம். அப்போகூட நீ ஹாஸ்டல்மெஸ்ல இல்ல அண்ணக்கிதான் கடைசிபரிட்சை. பரிட்சை எழுதும்போது நீ மூர்ச்சை ஆயிட்டே. தண்ணி தெளிச்சி எழுப்பி உட்காரவெச்சி காபி கொடுத்தப்போ குடிச்சிட்டு பரிட்சை எழுதின. கண்ணுமுழிச்சிப் படிச்சதால களச்சிப் போனதா எல்லோரும் பேசிக்கிட்டாங்க ரண்டுநாளு பட்டினின்னு ஒனக்கும் எனக்கும்தான் தெரியும்.
 
     அதுக்கும் இதுக்கும் என்னா சம்மந்தம்?

         சும்மந்தமே அதுக்கும் இதுக்கும்தா அப்போ ஒனக்கு காதல் காத தூரம் இப்போ கண்ணச்சுத்தி கண்ணாமுச்சி ஆடுது.

      ' நீஎன்ன சொல்ற?  "

      'புரியல?  ஃபோர் டிஜிட் சாலரி, டெரிகாட்டன் சட்டை, பேண்ட்டு. ஒதட்டுல பில்டர்கிங்ஸ், தூங்கிக் கனவுகாண வசதி.  வசதியான கட்டில். தூங்காம கனவுகான ஜன்னல். கம்பி வழியா வானம். கடல். நட்சத்திரம். அசைபோடறதுக்கு ஏதாவது வேணாம்?  ஆனா.. ஒனக்கு ஒண்ணே ஒண்ணுமட்டும் புரிஞ்சாப் போதும்."

      'என்னது?" 

      'நல்லா கவனிச்சுக்க. ஒன்னமாதிரி மிடில்கிளாஸ்காரனுக்கும், அதுக்கு கீழ்கிளாஸ்காரனுக்கும் லவ் பண்றதுக்கு அதப்பத்தி நெனச்சி நெனச்சி சாகறதுக்கு இதுக்கெல்லாம் யோக்யதையே இல்ல…”
 
      'நான் ஒத்துக்க மாட்டேன் இதுல கிளாஸ் கேஸ்ட் இதுக்கெல்லாம் எடமே இல்ல…”

      'அத்ரிபாச்சா கொழுக்கட்ட அப்படி வா வெளிய.காதல்ன்னா என்னா? "

      காதல்ன்னா என்னா சொல்றது? எல்லோருக்கும் தெரிஞ்சதுதான்…”
      'அதான் என்னாங்கறேன்? "

      'ஒரு ஆணும் பெண்ணும் நேசிக்கிறது "

         'அன்பு செலுத்தறது. "

      'அப்படின்னா? "

      'காதலிக்கறது"

      'அதாவது நேசிக்கறதுஅன்பு செலுத்தறது  காதலிக்கறது எல்லாம் ஒண்ணுதா  இல்லையா?

      'ஆமா…”

              ''அப்படின்னா ஒருத்தரை ஒருத்தர் அதிகபட்சமா புரிஞ்சிக்கறதுதான் காதல் இல்லையா? "

      'இல்லை  ஆமா  அப்படித்தான்…”

      ஒருத்தரை ஒருத்தர் அதிகபட்சமா எதுக்காக புரிஞ்சிக்கணும்?
      'அப்பிடியில்லேன்னா  எப்பிடி லைஃப்பாட்னரா ஆகமுடியும்?
         'அப்போ லைஃப் பாட்னரா ஆகறதுக்குத்தான் காதல்  இல்லையா?"  

      'ஆமா.

         'அதாவது கல்யாணம் பண்ணிக்கறதுக்கு..."

             ''ஆமா..?"

      'கல்யாணம் பண்ணிக்க ஒருத்தரை ஒருத்தர் புரிஞ்சிக்கணும்.

      'ஆமா..

      'அப்போ கல்யாணம் பண்ணிக்க காதல் பண்ணணும்.?"


      'புரிஞ்சிக்கறதுங்கற அர்த்ததத்துல .  ஆமா…”

      'காதல் பண்ணாம கல்யாணம் பண்ணிக்க கூடாதா..?

      'அப்பிடியும் பண்ணிக்கலாம்"

              ''அப்படீன்னா?"

      'அப்பிடீயும் பண்ணிக்கறாங்கன்னு அர்த்தம்... ?"

      'சரி எதுக்கு கல்யாணம் பண்ணிக்னணும்..?"

     'இது என்ன கேள்வி? இயற்கையோட விதி.

      'கல்யாணம் இயற்கையோட விதியா? "

      'இல்ல  வம்சவிருத்தி…”

      'அப்போ வம்ச விருத்திக்குத்தான் கல்யாணமா?

      'ஆமா…”

      'கல்யாணத்துக்குத்தான் காதல் இல்லையா? "

      'ஆமா.

      'காதல் ஒருத்தரை ஒருத்தர்  புரிஞ்சிக்கறதுக்கு இல்லையா?

      'ஆமா.

      'அப்பொ காதல்ங்கறது ஒருத்தரை ஒருத்தர் புரிஞ்சிக்கறதும், கல்யாணம் பண்ணிக்கறதும், வம்சவிருத்திக்குந்தா இல்லையா?"

      'இல்ல இல்ல. நான் அப்பிடிச் சொல்லல. காதல்ங்கறது வேற  ஒருத்தரை ஒருத்தர் புர்pஞ்சிக்கறதுங்கறது வேற. வம்ச விருத்திங்கறது வேற எல்லாம் வேற வேற தனித்தனி ஆனால் காதல்ங்கறது புனிதமானது நான் அவளை  உயிருக்கு உயி;ரா  நேசிச்சேன்

      'ஆமா காத்திகை மாசத்து நாயா அவ பின்னால அலஞ்சி அலஞ்சி நேசிச்ச அவ உன்ன திரும்பிப் பார்த்தாளா? அதாவது அவ உன்ன லவ் பண்ணாளா?  அப்படியிருந்திருந்தா ஒரு சின்ன விஷயம் உங்க பிரிவுக்கு காரணமாகி இருக்க முடியாது…”

      'சின்ன விஷயமில்ல   அப்போ நான் சூழ்நிலைக்கு கைதியாயிட்டேன். தற்காலிகமா ஊமையாயிட்டேன்"

      'ஆமா மறுபடியும் நீ வாயை தொறக்கறவரைக்கும் அவளுக்கு பொறுமை இல்ல. . எந்த விஷயம் உன்ன இப்போ அணு அணுவா சித்தரவதை செய்யறதா நெனைக்கறயோ அதுக்காக செல விஷயங்கள ஒன்னால விட்டுக் கொடுக்க முடியல இப்படி ஒரு யோக்யதை இல்லாத லவ்வுக்காக இப்போ நீ வருத்தப்படறதுல அர்த்தமே இல்ல"

      'அப்போ இதெல்லாம் எனக்கு யோக்யதை இல்லேன்னு நெனைக்கறியா

      'ஓனக்கு யோக்யதை இருக்குன்னு நான் சொல்லி என்ன நடக்கப் போவுது? அவளுக்கு இப்போ மூணு கொழந்திங்கஅப்போ நீ உன்ன  ஒரு தடவைக்கூட வெளிப்படுத்திக்கினதே கிடையாது வெளிப்படுத்திக்க விரும்பல அப்போ ஒனக்கு பெரிய இமேஜ் இருக்கறதா நெனச்சே அந்த அது இந்த வெளிப்படுத்தலால கெட்டுப் போயிடுமோன்னு செத்து செத்து பொழைச்சே…”

      'வெளிப்படுத்திக்கக் கூடாதுங்கறது என்னோட நோக்கம் கெடையாது.  காலம் வரும்ன்னு காத்துக்கிட்டிருந்தேன்.

      'ஒரு கையாலாகாதவன் சொல்ல வேண்டியது இது…”

         '……………….

      'அப்போ அந்த விஷயத்துல ஒரு தீர்மானமான முடிவுக்கு நீ வரல்ல.  அதுக்கு காரணம் அதுக்கு ஒனக்கு யோக்யதை இல்லேன்னு நெனைச்சிக்கிட்டிருந்தெ.

              ''………………”

      'அந்த யோக்யதை வந்ததா நெனைக்கறதுக்குள்ள விஷயம் தலைகீழா மாறிப் போச்சி…”

              'அதுக்காக என்னை என்ன பண்ணச் சொல்ற இப்போ? "

      'அதுக்கு ஒண்ணும் பண்ணச் சொல்லல இனிமே காதல் கீதல்ன்னு ஒளராதெ அது ஒரு கலப்படமில்லாத பித்தலாட்டம் அதுக்கு அர்த்தமே இல்ல…”
 
      '……………”

      'மரத்துல துணி சுத்தி வச்சாக்கூட சுத்தி வர்ற ஷாஜஹானுங்கள ஒனக்குத் தெரியாது? "

      '…………….

      'சதை ருசியில அலஞ்சிட்டு அப்பொறம் பணத்தோட வர்ற இன்னொரு சதைக்கு தாலிகட்ற ஷாஜஹானுங்கள ஒனக்குத் தெரியாது?  ஏல்லாமே புனிதமான காதல்தான்…”
 
      'நீ சொல்ற மாதிரியெல்லாம் நான் இல்ல…”

      'இருக்கலாம் ஆனா வாய்ப்பு கெடைக்காததால யோக்யனா இருக்கறவனப்பத்தியோ இல்ல இதெல்லாம் பண்றதுக்கு தைரியமில்லாதவனப் பத்தியோ  எனக்கு அபிப்பிராயம் சொல்றதுக்கு ஒண்ணுமில்ல…”
 
      'நீ என்னப்பத்தி என்ன சொன்னாலும் அவ அப்பிடி என்ன சுலபமா நிராகரிச்சுட்டு--- எவனோ ஒருத்தனுக்கு எப்பிடி கழுத்த நீட்ட முடிஞ்சது? அதுதான் எனக்குப் புரியல…”

      'ஆனா அவளுக்கு இதெல்லாம் புரிஞ்சிருக்கு

      'என்னது?" 

      'காதல்ங்கறது வேற கல்யாணம்ங்கறது வேற ... வம்சம்விருத்தி ங்கறது வேற எல்லாம் வேற வேற தனித்தனின்னு.  

             '' ………………

      'அவ அம்மா அப்பா வளத்த பூம்பூம்மாடுஇப்பிடி இருக்கறதும் ஒரு விதத்துல சவுரியம்தான்…”

      'நான் இப்பிடி காலம்பூரா கஷ்டப்படறதுக்கா? "

      'ஆமா.. அப்பிடி இல்லேன்னா அவ கழுத்துல மூணு முடிச்சி விழறதுக்கு முன்னாடி வயித்துல விழுந்திருக்கும்…”

      'ஓன்னோட வார்த்தைங்க எனக்கு காதுல திராவகத்தை ஊத்தறமாதிரி இருக்கு…”

      உண்மைய பச்சையா சொன்னா அப்பிடித்தான் இருக்கும்"

      '………………”

      'நீ எதை எப்பிடிச் சொன்னாலும் என்னோட காதல் புனிதமானது…”

              '……………….

               'அவளுக்கு வேணாம்னா இன்னக்கி கல்யாணமாகி இருக்கலாம்  கொழந்திங்க இருக்கலாம் அது வேற விஷயம்"

                ''……………….

                அவ இன்னக்கி வேற ஓருத்தனோட மனைவியா இருக்கலாம்நாளைக்கு நான் வேற ஒருத்தியோட கணவனா இருக்கலாம் அது வேற விஷயம் ஆனா என்னோட காதல் புனிதமானது அதை உன்னால மறுக்க முடியாது…”

'நாந்தான் உன் மனசு அதை மறுக்க முடியுமா....?" 

'ஆமென.;....."